Vandaag (16 November) precies 10 jaar !!! geleden gebeurde het.
Wat een gezellig potje voetbal had moeten worden met ” ons” 5e van Sparta’ 30 uit Andel bij V.V. Baardwijk in Waalwijk mondde deze wedstrijd uit in een verschrikkelijke gebeurtenis wat mijn leven voorgoed veranderende door een onbesuisde actie van een tegenstander. Mijn voet werd letterlijk van mijn enkel getrapt en mijn enkelvork stak uit mijn lichaam en mijn kuit en scheenbeen waren compleet verbrijzeld en mijn enkelbanden geheel afgescheurd. ik mag nog steeds van geluk spreken dat ik mijn voet heb kunnen behouden. ( volgens de trauma arts die mij toen meerdere malen heeft moeten opereren) de foto die ik heb toegevoegd is van een recent gebeuren van een voetballer uit Engeland en ik heb deze foto toegevoegd omdat het letsel precies een kopie is van mijn enkel letsel nu 10 jaar geleden. met zelfs precies dezelfde teneu kleuren als Sparta ’30 . dat ik juist deze foto nu tegenkwam is in mijn beleving geen toeval maar kwam wel keihard bij mij binnen en doet me meer dan ik had verwacht. nooit zal ik vergeten wat Sparta ‘ 30 voor mij gedaan heeft nadien en mijn ploegmaten van het 5e . maar in het bijzonder wil ik toch één persoon benoemen zonder andere tekort te willen doen en dat is Collin Bouman (toen onze keeper en samen met Otto de Cloe onze leider van ons team ) hoeveel uren dat hij heeft besteed aan al het papierwerk wat volgde zijn volgens mij niet te tellen. van de ” gezellige” bazaar draai avond die er die bewuste dag was bij Sparta’ 30 daar heeft Collin niets van meegekregen hierdoor . Een tijdje later werd ik door de jeugd toernooi commissie van Sparta ‘ 30 benadert of ik het goed zou vinden dat ze tijdens de jeugd toernooien de Martin van Tongerlo fairplay prijs mochten uitreiken aan het team wat volgens de scheidsrechters van die dag het meest hiervoor in aanmerking zou komen. Dat vond ik een hele eer. De aanleiding hiervoor was omdat ik in een regionale krant een statement had gemaakt aan alle voetballers om zich “normaal” te gedragen binnen en buiten de velden omdat ik het “levende” bewijs was en ben hoe een onbesuisde actie kan aflopen in een sport en spel situatie. Mening keer werd mij tijdens de uitreiking van de fairplay prijs gezegd door de mensen van bezoekende clubs dat ze dit een prachtig initiatief vonden van Sparta’ 30 om de jeugd bewust te maken van “Fairplay ” daar was het mij nu juist om te doen!!! en niet om mijzelf hiermee in de ” schijnwerpers” te willen zetten.
Nu dan 10 jaar later wat toch een beetje als een ” mijlpaal ” voelt mag en kan ik zeggen en schrijven dat deze hele gebeurtenis buiten alle ellende en zorgen die het mij heeft gebracht mij ook goede dingen heeft gebracht waar ik ook dankbaar voor mag zijn en dat ik nog steeds Sparta’ 30 een warm hart toe draag voor datgene wat ze voor mij hebben gedaan en doen voor iedereen.
Martin van Tongerlo
